Wiersz w rocznicę wyboru JPII

Jeżyk

Jan Paweł II z kraju dalekiego
Co dawał przykład miłości bliźniego
Kładąc swe dłonie nad głodnym i chorym
Pozostał dla nas nie dościgłym wzorem

Nie szczędził trudu, wysiłku i znoju
By światu dawać boży znak pokoju
Przemierzył wszystkie ziemi kontynenty
Dziś postrzegany jest jak człowiek święty

Swoim cierpieniem i godną starością
Zapalił serca nas wszystkich miłością
A gdy go kula dosięgła nieznana
W lęku i bólu, wszyscy na kolana

Padli, by prosić o cud i o zdrowie
A Matka Boża, dziś już nikt nie powie
Swemu synowi te prośby zaniosła
Gdy trwoga narodem targała i troska

A Bóg w dobroci swej niewyczerpanej
Wysłuchał matki swojej ukochanej
Przywrócił zdrowie, by nadal posługą
Służył narodom wytrwale i długo

Dziś wspominamy ten dzień i konklawe
Co naznaczyło wtedy serce prawe
Księdza z Wadowic, biskupa z Krakowa
Dziś Go w swym sercu cały świat zachował

Nieudolnie skreślił
Józef jeżowski. Koszalin.

Maja

Pontyfikat Miłości

Zakończyło się konklawe,
to dla wszystkich jest ciekawe.
Na Stolicę Piotrową został wybrany
Karol Wojtyła nieznany.
,,Totus Tuus”- jeszcze tylko Matce zawierzenie
i zaraz po tym nastąpiło Ducha Świętego tchnienie.

Do Polski wysłano samochód ciężarowy,
by zabrał do Rzymu papieża potrzebne przybory.
Wielkie było wszystkich zdziwienie,
gdy przywieziono książki, narty i pragnienie-
pragnienie zjednoczenia świata
i uznanie każdego człowieka za brata.

Swoim pielgrzymowaniem przez świat cały
siał słowa Chrystusa tak, by owocowały.
Pielęgnował w nas nadzieję
i budował na nowo Kościoła ideę.
I choć był największym autorytetem świata,
każdego człowieka traktował jak brata.
I nawet skłócone narody nawoływał do zgody,
a różne religie nie stanowiły żadnej przeszkody.

Dla wszystkich ludzi był duchową drogą.
Jego słowa teraz nam w życiu pomogą.
Miał cały świat na głowie,
o wszystkich pamiętał w modlitwy, słowie.
To Jego młodzież słuchała
i na zawsze wierną Mu została.

A przy końcu swej ziemskiej wędrówki
udowodnił, że to nie czas na smutki.
Pozostawił nam do spełnienia trudne zadanie,
licząc, że dobre słowo ciałem się stanie.
Bez względu na to, czy możesz to pojąć,
nie bój się, nie lękaj się, kiedy zaczniesz tonąć!

Choć nie są to słowa mojego autorstwa (pochodzą z tomiku wierszy o JPII) to chciałam przyłączyć się w ten sposób do upamiętnienia tak Wielkiego Człowieka jakim był Jan Paweł II

Jeżyk

Maju, dziękuję Ci za to, że dostrzegłaś rocznicę tego wielkiego wydarzenia, jakim był wybór JPII. i nie byłaś wobec niej obojetna. Szkoda że nikt wiecej. Swój wiersz dzisiaj przesłałem wielu moim znajomym w NK. Byłem mile zaskoczony pozytywną jego oceną, dostałem mnóstwo odpowiedzi i prośbę o nastepne.