Wiersze z podróży do Ziemi Świetej

Jeżyk · Wysłany: Pon 22:59, 17 Mar 2014 Temat postu:

GOLGOTA

Słowo Golgota
Już z samej nazwy
Niemal na wszystkich
Robi wrażenie

Do Ziemi Świętej
Jechać każdy może
Bo Chrystusowej wiary
Tutaj są korzenie

Na Górze Golgota
Są tego ślady
Gdzie krzyż Chrystusa
Był ustawiony

W okrągły otwór
Wcale nie mały
Rękę wkładają
Z czcią przyklękając

Są dwa otwory
Obok ołtarza
Krzyże złoczyńców
Były tam wstawione

Ślady na skale
Gdy ziemia zadrżała
Tu Jezus Chrystus
Skonał po męce

Obok Golgoty
Z marmuru płyta
Po zdjeciu z krzyża
Tu Ciało złożono

Każdy przechodząc
Ręką ją dotyka
Przy tym w pokorze
klęka na kolana

O godzinie szesnastej
W tejże bazylice
Franciszkanie odprawiają
Codzienne nabożeństwa

Odwiedzają kolejno
Poszczególne kaplice
Wszyscy z zapalonymi
Świecami w ręku

Razem z franciszkanami
Braliśmy w tym udział
I nasi księża
W tym uczestniczyli

Wszyscy przechodząc
Pieśni śpiewali
I przy kazdej z kaplic
Wspólnie się modlili

Jeżyk · Wysłany: Nie 20:40, 23 Mar 2014 Temat postu:

FRANCISZKAŃSKI ZAKONNIK

Napiszę słów parę o zakonniku
Który przy Grobie Pańskim
Wiernie straż trzyma

Przybywa tam co dzień
Pielgrzymów bez liku
On bacznie obserwuje
Wszystkich tu przybyłych

W zakonnej hierarchii
Nie jest on wysoko
Czerstwość i zdrowie
Z jego twarzy bije

Porządek przy Grobie
Utrzymać potrafi
O oka z pielgrzymów
Nie spuszcza na chwilę

A ze jest do tego
Dość znacznej postury
Pilnuje by do Grobu
Nie wchodzić z bagażem

Na pielgrzyma tylko
Popatrzy on z góry
A ten swój bagaż
Zostawia gdzieś blisko

Pan Bogusław, przewodnik
O nim mówił także
Że w innych powinnościach
Jest takze wzorowy

Z nim terminy Mszy Świętej
Ustala się zawsze
A przełożonym przedkłada
Plan gotowy do zatwierdzenia

Jeżyk · Wysłany: Pon 22:11, 24 Mar 2014 Temat postu:

ŚCIANA PŁACZU

Ściana płaczu w Jerozolimie
To swego rodzaju
Jedyny wyjatek
Przychodzą tu Żydzi
Razem z rodzinami
Aby się pomodlić
Już wieczorem w piatek

Wszyscy elegancko
Odświętnie ubrani
I każdy tradycyjne
Ma nakrycie głowy
Najczęściej przychodzą
Ojcowie z synami
Kobiety zaś idą
Do drugiej połowy

Każdy Żyd ma z sobą
Kartkę napisaną
Którą zawsze wkłada
W kamienne szczeliny
Czy te jego prośby
Będą wysłuchane
My w dalsze szczegóły
Raczej nie wchodzimy

Małą ciekawostkę
Będąc tam słyszałem
Ksiądz Bogdanowicz
O tym opowiadał
Żyda z piękną żoną
Mówi ksiądz, spotkałem
A Żyd polskim językiem
Bardzo dobrze władał

Żona elegancka
I ubrana modnie
A ich trójka dzieci
Bardzo zaniedbana
Ksiądz powiedział Żydowi
Że to jest nie godnie
Dzieci też w tym miejscu
Winny ubierać się modnie

Więc ksiądz po raz drugi
Zapytuje Zyda
Dla czego tylko
Myśli o swej żonie
Ten zaś odpowiada
Żonkę sam wybrałem
Bóg zaś dał nam dzieci
Niech zatem dba o nie
Niech przykładem świeci

Jeżyk

MECZETY: AL AKSA i SKAŁY

Z hotelu wyjechaliśmy
Tego dnia dość wcześnie
O godzinie dziewiątej
Byliśmy na miejscu
Wejście do meczetów
W obuwiu, zakazane
Wiec w skarpetach do środka
Wszyscy wchodziliśmy

W meczecie AL Aksa
Na dole dywany
I rzędy kolumn wysokich
A w oknach witraże
Wiele z tych wspaniałości
Które tu oglądamy
Mussolini ofiarował
W darze dla Arabów

Na parterze księga
Dość dużych rozmiarów
Jest zabezpieczona
Oszkloną gablotą
Zawiera ona
Święte prawa Koranu
Muzułmanie na kolanach
Tu się modlą w pokorze

Pod meczetem skały
Jak głosi podanie
Mahomet z tond drogę
Do nieba zaczynał
Wtedy też z prorokiem
Skała się unosi
Dopiero Anioł Gabriel
Ręką ja zatrzymał

Mahomet z wielką siłą
Uderzył głową o skałę
I choć była gruba
Otwór w niej zrobił duży
Mając wtedy El-Buraka z sobą
Poszybował do nieba
Jak piorun po burzy

Tak mówi legenda
O Mahomecie
Że prosto do nieba
Wjechał na klaczy
Jego wyznawcy
Wierzą w to świecie
Być może ślady na skale
Mogą to poświadczyć

Jeżyk

GÓRA OLIWNA

Góra Oliwna leży
Blisko Jerozolimy
W odległości drogi szabatowej
W jej pobliżu trzy niewielkie szczyty
Najwyższy ma nazwę
"Galilejscy mężowie" ( Viri Galilae)

Góra Oliwna jest
Związana z życiem Pana Jezusa
I była świadkiem wielu wydarzeń
Stąd Jezus do Jerozolimy
Na osiołku wyruszył.
Tu powiedział znamienne słowa
O losie Świątyni Jerozolimskiej
"Nie pozostanie z świątyni
Kamień na kamieniu"

Na Górze oliwnej jest
Kilka kościołów
Kościołem Wniebowzięcia
Dysponują muzułmanie
I odprawianie Mszy Świętej
Nie jest tu możliwe
Na zwiedzenie kościoła
Mamy tylko trzy minuty

Przysługujący nam limit
Czasu wykorzystaliśmy cały
I o parę minut wydłużył
Się czas zwiedzania
Na placu przed kościołem
Już czekały inne wycieczki
My jednak po raz drugi
Już wejść nie mogliśmy

Jeden raz w roku
Przed świętem Wniebowstąpienia
Zjawiają się tu franciszkanie
By pełnić służbę bożą
Wtedy przez całą noc
Kaplica jest dostępna
Można tu odprawiać Mszę Świętą
Aż do samego rana

Ps.
Nie trudno zauważyć iż pan Jan Dymarski, autor podarowanej mi książki, bardzo szczegółowo dzieli się wrażeniami z wycieczki do Ziemi Świętej. To bardzo cenne i godne podkreślenia. Wyjazd z finansował z własnych oszczędności, nie żałował również grosza na wydanie książki z tej bardzo ciekawej wycieczki, aby podzielić się swoimi wrażeniami z tymi osobami którzy takiej możliwości nie mieli. Postawa godna pochwały Wesoly

Jeżyk

KOŚCIÓŁ WNIEBOWZIĘCIA NMP

W pobliżu Wieczernika
Stoi kościół Wniebowzięcia
Była tam nasza pielgrzymka
W miejscu Maryi zaśnięcia

Pusty grobek ukazuje
Że Marii tutaj nie ma
Ze swoim Synem
Jest teraz w niebie

Piękny wygląd tej świątyni
Atmosferę taką stwarza
Że gdy wierni tu się zjawią
Wszyscy idą do ołtarza

Na kolana przyklękają
Wzrok kierują na grób pusty
Dłonią grobu dotykają
U wezgłowia rąbek chusty

Wnętrze nieco przyciemnione
Przez witraże kolorowe
Żyrandole wiszą piękne
Gdy skierujesz w górę głowę

W tej świątyni są kaplice
Joachima, św. Anny
A to właśnie są rodzice
Najświętszej Maryi Panny

Święty Józef ma kaplicę
Nieco z boku, nagrobkową
Ale myśmy tam nie byli
Bo poszliśmy inną drogą

Jeżyk

DOMINUS FLEVIT

Dominus Flevit
Czyli "Pan zapłakał"
To nazwa kościoła
Na Oliwnej Górze
Pielgrzymka nasza
Mszę św. tam miała
Lecz nie w jej wnętrzu
A obok przy murze

Od drzew chlebowych
Cienia bardzo mało
Słońce prosto z nieba
Świeciło nam w oczy
Pięciu naszych księży
Mszę św. odprawiło
Pan Jezus w tym miejscu
Słów użył proroczych

"Kamień na kamieniu
Tu nie pozostanie
Świątynia Jerozolimska
Wnet zburzona będzie"
W niedługim okresie
To wszystko się stanie
Kiedy nieprzyjaciel
To miasto zdobędzie

I nad losem miasta
Pan Jezus zapłakał
A Jego słowa się wypełniły
Kiedy przybył Tytus
W 70-tych latach
I wojska rzymskie
Święte miasto zdobyły

To właśnie tedy
Na osiołku jechał
W ostatnią przed męką
Palmową niedzielę
A lud do niego
Gałązkami machał
I swoim odzieniem
Drogę jemu ściele

O tym ks. Grzegorz
Mówił w swej homilii
Podkreślał tłumu
Dziwne zachowanie
Ci sami ludzie
Jakże się zmienili
Wydając Jezusa
Na ukrzyzowanie

"Dominus Flevi"
Długo się pamięta
Z tond Jerozolimy
Rozległe widoki
Skąpane w słońcu
Krańce Ziemi Świętej
I horyzontu widok
Tak szeroki