Przyśpiewki weselne

Jeżyk

Wśród zamieszczonych w temacie POEZJA wielu wątków, nie może zabraknąć przyśpiewek weselnych Wesoly

Zamieszczę tu kilka z nich. Są to przyśpiewki z czasów kiedy moi rodzice byli osobami młodymi. Ślub, przyjęcie weselne to szczególna chwila tak dla pary młodej jak i ich najbliższych, sąsiadów czy znajomych. Dzisiaj ta uroczystość ma inny charakter inna muzyka i zwyczaje. W tamtych czasach weselne przyśpiewki, wesołe i dowcipne, odgrywały istotną rolę w bawieniu weselnych gości. Wprawiały w doskonały wesoły nastrój. Było to coś w rodzaju zabawnej śpiewanej konwersacji wśród zaproszonych gości :

Szła dzieweczka przez las
Jagody zbierała
Na swego Wojtusia
Na swego Wojtusia
Paluszkiem kiwała

Choć że Wojtuś do mnie
Nie bądź taki smutny
Bo jak mnie przytulisz
Bo jak mnie przytulisz
To dam ci co lubisz

~~#~~#~~#~~

Koło lasu ścieżka
Chowaj tatuś pieska
Masz córeczkę ładną
To ci ją ukradną

~~#~~#~~#~~

Nieś mnie koniku nieś
Na tę bogatą wieś
Mam ja tam dziewczynę
Piękną jak malinę
Nieś mnie koniku nieś

~~#~~#~~#~~

Żeby cię dziewczyno
I z taką pierzyną
Wolał bym sie wyspać
W lesie pod leszczyną

~~#~~#~~#~~

Nie mam nic
Nie mam nic
Woda mi zabrała
Tylko mi na brzegu
Dziewczyna została

Jeżyk

Ta jest jak sadzę z lat późniejszych. Jest bardziej śmiała i jakby bardziej współczesna, no i dość dowcipna Mruga

Toastami rajcowany,
na weselu idę w tany,
ciasno trzymam ją w ramionach,
jeśli to nie moja żona.

Na blondynkę mam apetyt,
ale żadnych szans niestety,
wszyscy patrzą mi na ręce:
czy są pod, czy na sukience.

Powiem jej dwa ciepłe słowa,
że wygląda jak królowa,
może będzie nam jak w raju,
choć to tylko baju-baju.

Jeżyk

Ta przyśpiewka ma husowski rodowód. Myślę ze pochodzi jeszcze z przedwojennych czasów kiedy to sąsiednia Tarnawka należała do parafii Husów, gdyż w Tarnawce była tylko cerkiew prawosławna. Również zmarłych tarnawskich katolików chowano na husowskim cmentarzu:

Husów i Tarnawka jedna parafija
Tylko husowianie, tylko husowianie
Tarnawczanów biją

Bo też tarnawczanie wyczucia nie mają
I ładne dziewczyny i ładne dziewczyny
Wciąż nam podrywają

```````````````````
Jest wprawdzie bardzo krótka, ale śpiewana była w wesołej tonacji

Jeżyk

I kolejna piosenka z gatunku weselnych przyśpiewek z dawnych husowskich czasów :

W zielonym gaiku ptaszęta śpiewają
Najlepsze dziewczęta co buziaka dają

Buzi bym ci też dala, ale po kryjomu
Bo by mnie mamusia pokrzyczała w domu

Buzi bym ci dała ale byś powiedział
A ja by tak chciała, żeby nikt nie wiedział

A jak byś powiedział, ja bym się wstydziła
Żeś ty mnie całował, ja się nie broniła

W zielonym gaiku jeleń wodę pije.
Dla ciebie dziewczyno, dla ciebie ja żyje.

Jeżyk

Wątek przyśpiewek weselnych jak widzę, cieszy się sporym zainteresowaniem (zaledwie 3 tematy i ponad 1000 odwiedzin Wesoly

) Wkleję zatem kolejną, która w latach młodości moich rodziców cieszyła się dużym powodzeniem weselnych gości. Mój tato lubił ją niekiedy nucić, jak sądzę z uwagi na przyjemną, wesołą melodię :

Pisali chłopcy do Rzymu
Pisali chłopcy do Rzymu
Czy wolno kochać
Czy kochać wolno
Czy wolno kochać każdemu

Oj wolno, wolno
Wolno jest
Oj wolno, wolno
Wolno jest

Bo każda panna
Bo panna każda
Bo każda panna
Na to jest

Ps.

Myślę iż pierwowzorem tej lubianej kiedyś w Husowie przyśpiewki była ta, autorstwa Józefa Myszki. Wkleję ją w oryginale :

Pisali chłopcy do Rzymu,
Czy wolno kochać każdymu.
Oj, wolno, wolno, wolno jest,
Tylko po jednej a nie dwie.

Pisały panny po strachu,
Czy wolno kochać chłopoków.
Oj, wolno, wolno, wolno jest,
Bo przecież na to chłopok jest.

Autor Józef Myszka

Jeżyk

Wśród wielu innych weselnych przyśpiewek była także ta, znana nie tylko w Husowie :

NIE SIADAJ NIE GADAJ

Nie siadaj nie gadaj nie zalecaj mi się
Nie siadaj nie gadaj nie zalecaj mi się
Ja majątku nie mam nie spodobam ci się
Ja majątku nie mam nie spodobam ci się

Jo ci się nie pytam czyś majątek miała
Jo ci się nie pytam czyś majątek miała
Jeno ci się pytam czy mnie będziesz chciała
Jeno ci się pytam czy mnie będziesz chciała

Oj chciała bym chciała ale nie takiego
Oj chciała bym chciała ale nie takiego
Ładnego szwarnego chłopa szykownego
Ładnego szwarnego chłopa szykownego.

Te nasze chłopaki co majątek mieli
Te nasze chłopaki co majątek mieli
Latają od jednej do drugiej dziewczyny
Latają od jednej do drugiej dziewczyny

Ta ładna ta zgrabna a ta z pierścionkami
Ta ładna ta zgrabna a ta z pierścionkami
Ta jeszcze ładniejsza bo ta z dolarami
Ta jeszcze ładniejsza bo ta z dolarami

Jeżyk

I jeszcze jedną piosenkę, przyśpiewkę weselną znalazłem w swoich notatkach Wesoly

Świeć miesiączku świeć
Przez ten gęsty las
Bo ja wracam od swej lubej
Już ostatni raz

Idę ja idę,
Żandarm mnie pyta
Skąd tak wracasz późną nocą
Czyś nie bandyta

A ja wciąż błądzę
W tym ciemnym borze
I nie mogę znaleźć drogi
Któż mi pomorze

Smutne me serce
Wciąż bardzo boli
Kto współczuje mnie biednemu
W mojej niedoli

~~ # ~~

Jeżyk

Tadeusz Seweryn w książce :"Utwory chłopa pańszczyźnianego" tak pisze o Janie Raku :

Drużbując lub starostując na weselu, wyżywał się Rak także w swojej poetyckiej pasji. Na rożnych świstkach papieru przygotowywał uprzednio
zręczne przyśpiewki, aby żadnej śpiewanej zaczepki nie puścić płazem. Ufał bowiem swej przytomności i zręczności w rymowaniu, ale nie zawsze miał na podorędziu słowa, posłuszne rytmowi weselnej nuty. Wtedy łatwiej o rykoszety i uznanie słuchaczów. Przygotowywał nawet zasadzki na buńczucznych śpiewaków atakujących nieobojętne mu dróżki. Nie było takiego, co by nie wpadł w chytrze zastawione przez niego wilcze doły. Ej, była to kupa śmiechu, gdy Helcia uwiedziona śpiewką pyskatego drużby, zapomniała języka w gębie, a wtedy Rak, znienacka podniósłszy się z lawy, stawał przed muzyką i w imieniu dróżki śpiewał :

Pamiętasz ty jucho,
Kiedyś ty się rodził

Nogiś mioł po dupe,
Juześ do mnie chodził

Zarazem poznała,
Ześ kawaler sparty

Pyszczek miałeś koci,
Tylko nos zadarty

Mama mi mówiła
Helciu, twoim będzie

Tylko nie wiadomo,
Jakie ma narzędzie

Ps.
Czytając wspomnienia o Janie Raku, łatwiej poznać osobowość i poetycki talent naszego husowskiego rodaka