Tu ciągle nowe--- wiersze Jeżykowe

Jeżyk

ROZDARTY KRAJ

Spłonęła barwna tęcza
Co miała łączyć a dzieli
Wciąż nowe nurty i frakcje
I tylu wichrzycieli

Tęcza to znak pokoju
Przymierza Boga z człowiekiem
Który tuż po Potopie
Bóg zawarł z nami przed wiekiem

Ten symbol wykorzystano
W przemyślny, podstępny sposób
By zmienić jego znaczenie
I zwieść tak wiele osób

Święto które Polakom
Pamięć zwycięstwa przywodzi
Dziś służy niegodnym celom
Tak czynić się nie godzi

Dziwni artyści i twórcy
Aby zaistnieć na scenie
Niegodne tworzą dzieła
Budzące obrzydzenie

Postać Jezusa na krzyżu
I erotyczne treści
Ma być wyrazem wolności
To w głowie się nie mieści

Czy znów potrzeba wojen
Nienawiść, okrucieństwo
By naród się zjednoczył
Wykazał mądrość, męstwo ?

Nowe pomysły dla Polski
Halloween, dziwne zwyczaje
W jakim kierunku zmierzamy
Ktoś rządzi naszym krajem ?

Nowa teoria..... gender
Swą płciowość my określamy
Ważne kim się czujemy
Nie ważne co posiadany

Współczesna dziwna muzyka
Tak obca naszej kulturze
A to co wzrosło z tej ziemi
Przetrwało wojny i burze

Odchodzi gdzieś do lamusa
Wzbogaca śmietnik historii
Czy taki bieg wydarzeń
Obchodzi kogoś i boli ?

Jeżyk 15. 11. 2013

[link widoczny dla zalogowanych]

Jeżyk

W wierszu powyżej, są słowa o teorii gender. Warto zapoznać się bliżej do czego zmierza ta teoria, która jest dziś tak szeroko propagowana. W wierszu nie sposób rozwinąć szczegółowo tego zagadnienia a warto poznać szczegóły tej przewrotnej i niezgodnej z ludzką naturą teorii

Jeżyk

CZAS ADWENTU

W otchłani czasów i ciemności nocy
Tkwiły narody w duchowej niemocy

Grzechem Adama pogrążona ziemia
I z nikąd wsparcia,pomocy,wytchnienia

Spuście nam obłoki tu na ziemskie niwy
Niechaj do nas zstąpi z niebios Sprawiedliwy

I Bóg wysłuchał narodów błagania
Zesłał swego syna u dziejów zarania

Archanioł Gabryjel nowinę zwiastuje
Powijesz dzieciątko, pannie obiecuje

Mówi wówczas do niej tajemnicze słowa
Które Panna Maria w swym sercu zachowa

Jest też w nich zapowiedz bólu i cierpienia
Starannie wplecione w dzieło odkupienia

Maryja i Józef gdy droga daleka
Szukają schronienia dla Boga człowieka

Gdy dni się spełniły, Panienka Maryja
W stajence ubogiej dzieciątko powija

Nie było dlań miejsca godnego w gospodzie
Złożono go w żłóbku na sianku i w chłodzie

Bydło co w stajence nocą przebywało
Ogrzewa oddechem wątłe jego ciało

Wówczas się wypełnił czas oczekiwania
Gdy Bóg zesłał Syna u dziejów zarania

Wysoko na niebie pośród mroku nocy
Gwiazda betlejemska światło swe roztoczy

Wskazuje kierunek trzem mędrcom ze wschodu
Gdzie Bóg zesłał Syna do swego narodu

Zaraz pastuszkowie którzy trzód swych strzegli
Do szopy pośpiesznie z darami przybiegli

Aby złożyć pokłon tu narodzonemu
W malutkiej osobie, Bogu Najwyższemu

Jeżyk 29. 11. 2013

[link widoczny dla zalogowanych]

pilipiuk

Jeżyk

Dziękuję Pilipiuk za uwagi i zauważenie pewnych nieścisłości które tu dostrzegłeś, Wesoly

Jednak jeśli by pod tym katem przeanalizować pieśni adwentowe czy kolędy, tych historycznych nieścisłości było by nie mniej jak w tym wierszu, a pisali je lepsi ode mnie. Wiersz czy pieśń nie jest źródłem historycznym. Tych należy szukać w innych materiałach. Dziękuję za komentarz, jeden z niewielu które w tym wątku się pojawiają.

Mam świadomość że moje wiersze (które lubię pisać ) maja spore braki pod względem stylistycznym i historycznym. Wiem ze wiele z nich nie spełnia tych wymagań, ale wiersz ma inną role do spełnienia, raczej estetyczną niż merytoryczną

pilipiuk

Nie podzielam Twojego optymizmu, by można było swobodnie zniekształcać Biblię, jak i zdrowy rozsądek odstawiać na bok. Co Ty głosisz w swoim wierszu? Że Bóg w Starym Testamencie zapomniał o ludzkości? Że wydarzenia mające miejsce przed narodzeniem Jezusa istniały przed "zaraniem dziejów"? Że poród Jezusa zaczął się w drodze do Betlejem, a jednak w Betlejem Maryja urodziła?

Jeżyk

Skoro protokół niezgodności został określony, zostańmy więc przy swoim zdaniu Wesoly

pilipiuk

Stawiam Panu ocenę 1 (słownie: JEDEN). Teraz już nie widzę przeszkód, by Pana wiersze trafiały do wirtualnej szuflady.

Jeżyk

Dziękuje

Miło mi

A skąd ta nerwowość u PANA ??? Zalamany

Jeżyk

ŚW. MIKOŁAJ

Szósty grudnia,dzień szczególny
Kiedy gwiazdka blado świeci
Na świętego Mikołaja
Oczekują wszystkie dzieci

Wtedy przyjdzie z prezentami
I na plecach z dużym workiem
Dziś się wcześniej spać położą
I zakończą dzień paciorkiem

Byłem grzeczny, Antoś powie
Mama to poświadczyć może
Chętnie wynosiłem śmiecie
Wprost do kubła tam na dworze

Wciąż z nadzieją Cię witamy
Mikołaju dobry, święty
Gdy grudniowa noc zapada
Ty przynosisz nam prezenty

Pewnie laptop ktoś dostanie
Lub komórkę dobrej klasy
Może rower elektryczny
Albo buty... adidasy

Żal że krótko jesteś z nami
A tak dobrze jest nam z Tobą
Wielką radość nam przynosisz
Jesteś kochana osobą

Pewnie mieszkasz gdzieś daleko
Za górami za lasami
Wiec Cię dzieci bardzo proszą
Bądź tak dobry....zostań z nami

Jeżyk 6. 12. 2013

Jeżyk

NASI "BRACIA MNIEJSI"

Bóg dał człowiekowi rozum, wolną wolę
Zadbał także o to by mu ulżyć dolę

Stworzył dlań zwierzęta aby mu służyły
Pomocą i wsparciem w trudnym życiu były

Jedne dają mleko tak smaczne i białe
Inne ciężką pracą służą życie całe

Choćby ten osiołek co wtedy w stajence
Na swój sposób służył Najświętrzej Panience

Stworzył psa dzielnego co domu pilnuje
I przy swoim panu tak chętnie waruje

Pracowitą pszczołę z smakowitym miodem
Zimuje w swym domku kiedy wieje chłodem

Dał mu także kotka który myszki łapie
Mruczy swe paciorki lub śpi na kanapie

Urocze bażanty i dumnego pawia
Ten swe barwne piórka na pokaz wystawia

Dumnego koguta wśród ptasiej gawiedzi
I kurę co w gnieździe na jajkach wciąż siedzi

Stworzył też zwierzęta co wśród lasów żyją
I za smacznym kaskiem ciągle w ziemi ryją

Jedne żyją w lasach, niezgłębionych borach
Inne na swobodzie grasują po polach

Lub te co polują na bezkresnych stepach
I płowa zwierzyna przed nimi ucieka

Gdzie wieczna zmarzlina przez roczek panuje
Tam polarny niedźwiedź na foki poluje

Przemierza obszary i śnieżne bezdroża
Często za zdobyczą nurkuje do morza

Stworzył także gady, widok to nie miły
Co uwiodły Ewę, na owoc skusiły

Żółte salamandry, z czarnymi plamami
Leniwie kroczące w cieniu pod drzewami

Ig jaszczurkę zwinkę co w słońca zenicie
Słonecznych kąpieli zażywa obficie

Wszystkie te stworzenia, nasi "bracia mniejsi"
Przyszli razem z nami, lub byli tu pierwsi

Jeżyk 15. 12. 2013

[link widoczny dla zalogowanych]

Jeżyk

Myślę ze ten wiersz, tym razem z neta, będzie odpowiedni na świąteczne dni, gdyż jest wyrazem pięknej tradycji dzielenia się z rodziną, z bliskimi, opłatkiem.

OPŁATEK

Zmieniają się czasy, przeróżne zwyczaje
Lecz zawsze coś jeszcze z przeszłości zostaje

I tak nam pozostał ten biały opłatek
Braterskiej miłości i zgody zadatek

Gdy Bożych Narodzin wigilia nadchodzi
Łamią się nim wszyscy, i starsi i młodzi

Bogaci i biedni, ojcowie i dzieci
A pamięć tej chwili gdy gwiazdka zaświeci

I słowa serdeczne na usta dobywa
Co łączą się z sobą jak złote ogniwa

Łańcuchem uczucia otoczyć by chciały
Rodzinę, przyjaciół i naród nasz cały

Ten naród nasz biedny zawsze uciskany
Z dóbr swoich wyzuty, z ziemi wywłaszczany

Samotnym co rodzin nie mają i dziatek
Miło jest podany życzliwie opłatek

Bywało przed laty że chwila ta błoga
Jednała zwaśnionych, zbliżała do Boga

A biały opłatek w wigilię łamany
Jednoczył i serca i myśli i stany

Szanujmy ten zwyczaj a białym opłatkiem
Dzielmy się bo on jest braterstwa zadatkiem

Ps.

Opłatkiem wprawdzie połamać się nie możemy, składam więc moim znajomym z Forum życzenia wspaniałych i pogodnych świat Wesoly

Tak pogodnych jak dzisiejszy dzionek tu na Pomorzu. Jest ładna i słoneczna, ciepła pogoda, mimo że w nocy przeszła burza, grzmiało i błyskało się, co jak na tę porę roku nie jest częstym przypadkiem. Jak dotąd, śniegu nawet śladu nie było i oby tak zostało. Teren tu raczej płaski wiec narty nie cieszą się tu powodzeniem a miłośnicy tego zimowego sportu jeżdżą na południe Polski gdzie krajobraz bardziej urozmaicony.

Już z samego rana zadzwonił telefon, pan Wyczarski z Markowej złożył nam świąteczna życzenia, a wczoraj pan, jeszcze doktór, a wkrótce profesor, Wojciech Blajer z Krakowa. No i telefoniczny kontakt z kuzynką z Husowa, wszak święta to czas składania sobie świątecznych życzeń.

Jeżyk

STARY ROK

Jaki byłeś stary roku
Dla mnie i dla osób wielu
Już za parę chwil odejdziesz
A więc żegnaj przyjacielu

Jeszcze słówko pożegnania
Wszak odchodzisz gdzieś w zaświaty
Bywaj zdrowy, czasem zajrzyj
W skromne progi mojej chaty

Załatw z swoim młodszym bratem
Który wkrótce cię zastąpi
Aby nie był liczykrupą
Szczęścia, zdrowia nam nie skąpił

Wiem, nie zawsze było dobrze
Bo tak zwykle w życiu bywa
Czasem w trudzie i niedostatku
Dzień po dniu życie upływa

Dziś ostatnią kartę zrywam
Z kalendarza co na ścianie
Wisiał przez okrągły roczek
Niczym boskie przykazanie

Każdy dzień przeżyty godnie
Kiedy miną krótkie lata
To za wszystko, złe czy dobre
Spotka kiedyś nas zapłata

Bóg rachunek nam wystawi
Za lat dziesięć czy czterdzieści
Skrzętnie w naszej księdze życia
Bilans czynów nam zamieści

Jeżyk. 31. 12. 2013

Jeżyk

MARTA

Kto dzisiaj znajdzie uroczą chwilę
By czas upłynął przyjemnie, mile

Sztuka w teatrze czy koncert znany
Lub film od dawna oczekiwany

Wyjazd na wczasy z całą rodziną
Gdzie relaksowo tygodnie miną

To dziś marzenie niedoścignione
Ciągle odległe i nie spełnione

Brakuje kasy, co gorsza, pracy
Tak żyją często dzisiaj rodacy

Troski, kłopoty, to chleb codzienny
Już od przedszkola, ciągły, niezmienny

Jedynie ciężar problemu różny
Jak z tego wybrnąć ? Wysiłek próżny

Chcemy dogonić czas co ucieka
W ślad za nim biegnie problemów rzeka

Któż im podoła by się nie zgubić
Szarą codzienność szczerze polubić

Czy ciężar życia cierpliwie znosić
I o wytrwałość wciąż Boga prosić

Czy może z Marii czerpać przykłady
Jezus pochwalił te jej zasady

By karmić duszę słowem od Boga
Wszak to najlepsza z możliwych droga

Natomiast Marta wciąż zatroskana
Nie miała czasu słuchać słów Pana

Jeżyk 3. 01. 2014

[link widoczny dla zalogowanych]

Ps.

Jak na pierwszy tegoroczny wiersz, wypadł trochę pesymistycznie, ale....z ważnym przesłaniem

Jeżyk

KSIĘŻA FIGURA

Skąd taka nazwa, z jakich lat pochodzi
Tej wiedzy nie mają i starsi i młodzi

Trzy stare lipy na trójkąta planie
Co miały oznaczać? To trudne pytanie

Są różne domysły, różne hipotezy
Kto da im wiarę, bądźmy tutaj szczerzy

Czy to stary kurhan gdzie przed wielu laty
Grzebano tu zmarłych z dala od swej chaty

Gdy epidemia zbierała swe żniwo
Lecz obok jest cmentarz, też stary, o dziwo

Co zatem kryje trójkątne wzniesienie
I trzy stare lipy chroniące go cieniem

W tym rozstaju drogi na trzy strony świata
Jaką tajemnicę kryją tamte lata

Przymiotnik że "Księża" co nieco tłumaczy
Lecz dla historyka nie wiele to znaczy

Szczegóły zbyt skromne, wiedza bardzo mała
Lecz jedno jest pewne, w księżym polu stała

I z prawej i z lewej falowało zboże
A tuż obok lasu bydło na ugorze

Sztuk pewnie dwadzieścia i dwie pary koni
Pasło się tu co dzień z rana, na połoni

Ten obraz pamiętam z lat gdy tu mieszkałem
I znane mi miejsce często odwiedzałem

Z tym miejscem się wiążą dziecięce wspomnienia
Dwie lipy zostały, a trzeciej już nie ma

Nie jest to dokładna statystyki miara
Jedna z nich złamana, była bardzo stara

A więc w sumie jedna w całości została
I za to niech będzie Panu Bogu chwała

Niech trwa jak najdłużej ten pomnik przyrody
Dając swoim cieniem, wędrowcom ochłody

Tym którzy kierują na Lipnik swe kroki
I co chcą podziwiać zamczyska uroki

Obok Chodakówki jest stare grodzisko
Bywałem tam nieraz, od Husowa blisko

Niekiedy w niedzielę, razem z kolegami
Lub z szkolną wycieczką, nie byliśmy sami

Wtedy Pan Blaszkiewicz przybliżał historię
Czasem upiększając..... o własna teorię

Jeżyk w święto Trzech Króli 6. 01. 2014

[link widoczny dla zalogowanych]

Ps.

Księża Figura wpisała sie trwale w moje husowskie dzieciństwo a zapewne i wielu husowian z tamtego pokolenia. Kryje być może w sobie nieznaną nam tajemnicę z dawnych czasów. Kiedy powstała, w jakich okolicznościach,co upamiętnia. Ten sztuczny uformowany pagórek nie powstał w sposób naturalny. Został ukształtowany ludzką ręką. W jakim celu ? Dziś trudno na to pytanie odpowiedzieć. Wtedy nie wiele osób w Husowie umiało pisać ale także nie było zwyczaju notować takich wydarzeń. Moja pierwsza "wyprawa" do Księżej Figury była dość trudna i nie pozbawiona obaw. Miałem wtedy 4 a może 5 lat. Było to latem. Rodzice z starszym rodzeństwem poszli pracować w polu właśnie przy Księżej Figurze, gdyż tato dzierżawił od ks. Juliana Baka pół morgi pola tuż obok niej. Znałem tylko pierwszą połowę odcinka tej drogi, gdyż biegła obok naszego pola zwanego "Ferencówką"gdzie wcześniej bywałem. Pamiętam, starszy brat, Janek. jakimś patykiem narysował mi na podwórku dalszą trasę od Ferencówki do Księżej Figury. Droga prowadziła prosto przed siebie, więc po 20 minutach spostrzegłem z daleka moją rodzinę przy żniwach. Odetchnąłem z ulgą, szczęśliwy ze nie zmyliłem drogi. W późniejszych latach bywałem tam często, niekiedy z bydłem do pasienia a czasem tylko spacerowo.