Tu ciągle nowe--- wiersze Jeżykowe

Jeżyk

ROCZNICA SIERPNIA 80

Tamte dni sierpnia dobrze pamiętam
Długie kolejki wciąż przed sklepami
Kaszanka, pasztet, czy się załapię ?
Gdy tyle ludzi stoi przed nami

Dyskusja wartka wszędzie się toczy
Są postulaty, te do spełnienia
O wolnych związkach i wolnej prasie
I wielu innych śmiałych marzeniach

Wcześniej był jednak dzień "Trzynastego"
Wtedy zło każde zdarzyć się morze
A Pan Generał o wczesnym ranku
Przedstawił wizję w czarnym kolorze

Muszę ratować kraj od pożogi
Produkcja stoi, wszyscy strajkują
Ci co naruszą rygory stanu (wojennego)
Gorzko od dzisiaj tego pożałują

Ludowa władza stoi na straży
"WRON" od dziś prawo stanowić będzie
Ład i produkcja ma być w zakładach
Taki porządek ustalam wszędzie

Te założenia się nie sprawdziły
Na półkach ocet stał i musztarda
Więc "stół okrągły" zwołać kazano
Męska rozmowa będzie... i twarda

Usiedli wokół postacie znane
Kompromis musi być osiągnięty
Przecież nasz papież jest w Watykanie
To człowiek mądry i człowiek święty

Autorytet znany na świecie
Władza zna dobrze jego starania
O godne prawa dla swych rodaków
I że dojść musi do pojednania

Dziś ruch co tamte tworzył przemiany
Znani przywódcy Solidarności
Własną wojenkę ze sobą toczą
Są cierpkie słowa i brak jedności

O wolną Polskę razem walczyli
W latach ucisku i zniewolenia
Teraz najchętniej mówią do siebie
Zamiast Dzień dobry to..... Do widzenia

Napisał Jeżyk 25. 08. 2010

Jeżyk

MÓJ KRZYŻ #

Od dnia narodzin wciąż jesteś ze mną
Ty dotrzymujesz mi zawsze kroku
Czasem ogromem swym mnie przytłaczasz
Jesteś niezmiennie przy moim boku

Niekiedy padam pod Twym ciężarem
Gdy trudy życia są ponad miarę
Wtedy do Ciebie zwracam się Panie
Byś mego krzyża przyjął ofiarę

Cóż Ci dać mogę jak nie cierpienie
Które w życiorys nasz jest wpisane
Raz uśmiech losu jest razem ze mną
Innym znów razem brzemię zadane

Naucz mnie Panie tak iść przez życie
By bez szemrania znosić trudności
Gdy drogą krętą zmierzam do celu
Wspieraj mnie zawsze w chwili słabości

Daj do pomocy Cyrenejczyka
By mi pomagał w krzyżowej drodze
Wszak wątłe siły, droga daleka
Ciągle upadam zmęczony srodze

Jak mam rozpoznać Twe słowa Panie
Subtelne, ciche, szeptem mówione
Gdy wszystko wokół myśl mą rozprasza
I ciągle nie wiem w którą iść stronę?

Chciał bym iść śladem mojego Mistrza
Darmo rozdawać dobro wszelakie
A krzyż co niosłeś w swoich ramionach
Niech będzie dla mnie miłości znakiem

Autor Jeżyk 10. 09. 2010

JUŻ PAŹDZIERNIK

Dzionki są już coraz krótsze
W lesie szyszka z świerku spada
Czas ubranko ciepłe włożyć
Maja zimę zapowiada

Tam wysoko sznur żurawi
Na południe mknie z chmurami
I żałosnym swym klangorem
Chce pożegnać już się z nami

Dywan z liści klon układa
Dąb się w kolor miedzi stroi
A wiewiórka tam wysoko
Z swojej dziupli wyjść się boi

Rudy zając śpi pod miedzą
Wciąż gotowy do ucieczki
Na cmentarzach już nie długo
Znów zabłysną znicze, świeczki

Wiotki listek spada z drzewa
Gęsta mgła się ściele w okół
Matka Boska w swej kapliczce
Wciąż się modli ze łzą w oku

A Jezusek w jej ramionach
Z zimna tuli się do matki
Może ktoś zapali świeczkę
Zmówi pacierz, złoży kwiatki

Słońce tuż nad horyzontem
Długi cień ściele na ziemi
Złotą barwą świat oplata
Promieniami złocistymi

Zegar czasu wciąż niezmiennie
W żółty kolor las przybiera
Zimę stroi śnieżną bielą
Ciepłą wiosnę w kwiat ubiera

Napisał Jeżyk 26. 09. 2010

Jeżyk

MÓJ KRAJ #

Mój kraj to historia pisana wiekami
To Mieszko, Jagiełło ze swymi hufcami
Które pod Grunwaldem okryły się chwałą
W historycznej bitwie z krzyżacką nawałą

Mój kraj to historia ciekawa bogata
To czasy rozbiorów i niewoli lata
Powstańcze mogiły walczącej Warszawy
Wiktoria wiedeńska,czas chwały i sławy

Mój kraj,to też zsyłki do "nieludzkiej ziemi"
Syberia, Workuta, Republika Komi
To wiele miejsc kaźni krzyżami znaczone
To zdeptana godność i lata stracone

Mój kraj to liczne żołnierskie cmentarze
Tych którzy złożyli życie swoje w darze
Za wolną Ojczyznę , bezpieczne granice
Rozsianych po świecie mogił tu nie zliczę

Mój kraj nie szczędził wysiłku swych synów
W bataliach o wolność,gdzie walczył i ginął
Na piaskach pustyni, w rejonach Tobruku
Na Monte Cassino i w fiordach Narwiku

Mój kraj to ojczyzna polskiego papieża
Co Bogu w modlitwie nasz Naród powierzał
Tutaj wielki Chopin muzyką nas bawił
I naszą Ojczyznę po świecie rozsławił

Mój kraj to również wspaniali kapłani
Choć minęły lata, dobrze wspominani
Prymas tysiąclecia,z swoim mądrym słowem
I ksiądz Skorupka, zginął pod Ossowem

W Warszawskiej Bitwie gdzie okrył się chwałą
W nierównej walce z sowiecką nawałą
Cudem nad Wisłą dziś zwą te zmagania
Naszego narodu, nie do pokonania

I jeszcze o jednym wspomnę tu kapłanie
Który za współwięźnia, oddał życie za nie
To ojciec Kolbe, w więziennym pasiaku
Po jego mogile nie ma nawet znaku

I rotmistrz Pilecki, niech go Bóg nagrodzi
Za niezwykłe czyny, bezprzykładne męstwa
Fałszywym wyrokiem na śmierć go skazano
Dziś jest bohaterem, przykładem zwycięstwa

Mój kraj, to nieba błękitne przeźrocze
I wiejskiej dziewczyny splecione warkocze
To miasta i wioski, zwycięstwa i klęski
I wspaniały Naród, to Naród zwycięski

Autor... Jeżyk 1. 06. 2010

Jeżyk

HUSOWSKA OSP

Osiemdziesiąt lat minęło
Może więcej, kto podpowie
Gdy powstała chluba wioski
Straż Pożarna tu w Husowie

Choć to byli ochotnicy
Straż nam wstydu nie przyniosła
Dobrze służy husowianom
Dumna jest z niej cała wioska

W jej szeregach był mój ojciec
Byli także i wujkowie
Na pożółkłych zdjęciach widzę
Dzielny oddział, co się zowie

Gdy nieszczęście się przydarzy
Już w sekundę straż ogniowa
Mknie z pomocą na wezwanie
Zawsze chętna, bo z Husowa

W każdym czynie w każdej pracy
Dobrze służy swą pomocą
Na skinienie twe się zjawią
Rano, we dnie, czy też nocą

To nie wszystko moi drodzy
Gdy są uroczyste chwile
Ich orkiestra gra od ucha
Aby czas upłynął mile

Starym pięknym obyczajem
Wdzięczność naszą zaskarbiają
Kiedy w Święta wielkanocne
Obok Grobu straż trzymają

Zaś na rezurekcji rano
Gdy procesja idzie wokół
To w asyście przy kapłanie
Dzielnie dotrzymują kroku

Chciał bym więc na zakończenie
Wyrazić tu swe uznanie
Za przykładną Waszą służbę
Złożyć Wam podziękowanie

Niech Wasz patron,św. Florian
Strzeże Was przy trudnej pracy
Do mych życzeń dołączają
Z wdzięcznym sercem Husowiacy

Napisał Jeżyk 8. 10. 2010

Ps.
Z przyjemnością dedykuję ten wiersz OSP. Straż Husowska zasługuje na dobre słowa, zawsze jest na posterunku, wszędzie tam gdzie potrzeba, czy w nieszczęściu, czy w ważnych uroczystościach. Pięknie z godnością i tak było od zawsze, od kiedy pamiętam husowskie czasy.

Czy uda mi się napisać wiersz o innych instytucjach w takim tonie ? Nie jest to łatwe. O husowskiej szkole już pisałem, ale o tej z moich szkolnych lat. Co napisać o dzisiejszej szkole która żyje w ukryciu swoim zamkniętym życiem, izoluje od środowiska z którym w założeniach deklaruje współpracę
Co napisać o instytucji sołtysa? Jest podobnie. Co napisać o Towarzystwie SSK im W. Stysia? Sam nie wiem. Koło Gospodyń ? Łatwo mi przyjdzie temat o bibliotece czy Ośrodku Kultury. Tam się coś dzieje. O parafii nie chciał bym pisać źle. Ta instytucja jest bardziej widoczna. To jednak dzięki temu Forum.
Jeśli te moje wiersze gdzieś tam po latach przetrwają, będzie to w jakimś sensie "wierszowany"zapis historii obecnych czasów. Jego blaski i cienie

Jeżyk

Tym razem małe odstępstwo. To nie mój wiersz. Jest jednak znakomity o wyjątkowej urodzie,ciekawej treści i formie dla tego wkleiłem go tutaj, aby dodawał uroku temu wątkowi

CZEMU TO TAK?

Przyjaźnie, w młodości szeptanie na ucho.
Niewinne zazdrości, miłości zbyt kruche,
Głęboka rozpacz i wspólny śmiech,
Z byle powodu jeziora łez -
Trochę ich brak. Czemu to tak?

I jeszcze te ważne, te bardziej dojrzałe
Przyjaźnie, które porozrzucałam...
Siałam jak mak idąc przez świat
Nie ta, to ta! Rozmaicie...
Dziś mi ich brak. Czemu to tak?

Dlaczego, jak skąpiec złocistych korali,
Nie skryłam w skarbonce?
Nie znikły by w dali, dawne przyjaźnie
I cieszyły dalej...
A tak mi ich brak... Czemu to tak?

Dziś idąc przez życie spoglądam niezmiennie
Z czułością w te lata które mam za sobą
Zostały jedynie w ulotnej pamięci
A były tak piękną młodości ozdobą
I ciągle ich brak.....Czemu to tak?

Autor..Ewa Stopczyk

Jeżyk

GDZIE MA CHATKA

Gdzie ma chatka skromna mała
Kryta strzechą pośród wioski
W niej radości było tyle
Uśmiech matki, nigdy troski

Czy jest kościół murowany
Co swą wierzę ukrył w chmury
Czy znów ujrzę go z daleka
Czy zobaczę jego mury

Czy krzyż księdza Bąka stoi
Tuż przy drodze jak przed laty
Wśród zieleni bzów i chabrów
Obok ścieżki do mej chaty

I sklep stary na "Kamionce"
Matka mnie tam posyłała
Kilo cukru i szczyptę soli
Zwykle kupić mi kazała

Czy jest jeszcze mały domek
Co w nim mieszkał organista
Obok studnia z cembrowiną
Z niej płynęła woda czysta

I kaplica na cmentarzu
Którą ksiądz Piela zbudował
I podziemia pod kaplicą
Gdzie rodziców swych pochował

Domek z cegły tuż przy ścieżce
Kostnicą go nazywali
Samobójców, desperatów
W domku tym przetrzymali

Czy Marusza wciąż zachwyca
Swoją krystaliczną wodą
I figurka Matki Boskiej
Swą skromnością i urodą

Co ze Szkołą Jana Raka
Wszelki ślad po niej zaginął
Wciąż nie daje znaków życia
Czy świetności czas jej minął ?

Często wracam do mej wioski
Zwykle wierszem albo słowem
Lecz najmilej gdy.... pociągiem
Ciągle tęsknię za Husowem

Józef Jeżowski 17. 10. 2010

Jeżyk

Do.....JANA RAKA

Tyle latek już bez Ciebie
Gdy odszedłeś w "Górne światy"
Tu pisałeś swoje wiersze
W małej izbie swojej chaty

Napisz choćby "Wronim piórem"
Co tam słychać dziś u Ciebie
Czy poezję tam czytają
I w ogóle jak tam w niebie

Czy Piotr trzyma dyscyplinę
Czy są Związki Zawodowe
Co porabiasz w wolnych chwilach
I czy masz spokojną głowę

Pewnie ciekaw jesteś wieści
Co słychać w Twoim Husowie
Choć ja teraz tu nie mieszkam
Pewne sprawy Ci opowiem

Najpierw zdradzę Ci rzecz miłą
Która będzie Twą pociechą
Twoja chata jeszcze stoi
Jest pokryta nową strzechą

Mam i drugą niespodziankę
Twoje imię nosi szkoła
Jest w niej także i gimnazjum
Dla młodzieży z Twego sioła

Twą mogiłę na cmentarzu
Zdobią kwiaty i ozdoby
Młodzież znicze tam zapala
Dla cenionej wciąż osoby

To co teraz Ci opowiem
Przyjmiesz pewno ze wzruszeniem
Stary kościół wyburzono
Przeszłość się pogrąża cieniem

Są widoczne zaniedbania
Plac porasta dzikie zielę
Komu na myśl teraz przyjdzie
Że to miejsce po kościele....

Dawny dworek w starym parku
Też popada już w ruinę
Brak tu troski o historię
Kto ponosi za to winę ???

Ani proboszcz ani sołtys
Wcale tym się nie przejmują
Jednak swoim zaniedbaniem
Wizerunek wioski psują

Zasmuciłeś się mój Janie
Że w Husowie nie ma troski
O miejsce godne szacunku
Gdzie stał kościół pośród wioski

Więc pozostań w swoim niebie
Tam w tych swoich "Górnych światach"
Nie zabieraj tylko wierszy
Wciąż nas bawią, choć po latach

Napisał Jeżyk 18.10.2010

Ps.
Jan Rak pisał również humoreski. Właśnie w tym stylu napisałem ten wiersz

Jeżyk

MYŚLĘ WIĘC JESTEM

Któż to powiedział, lat temu wiele
Być może w szkole, może w kościele
Czy to nie Chopin wyrzekł te słowa?
Może Kartezjusz, to tęga głowa

Pamięć nie pewna i rozproszona
Cytat zaś dziwny, trochę przewrotny
Czy warto głowę sobie zaprzątać
Skoro nic nie wart i jest ulotny

Usta nie mówią tego co myślę
Milczące usta to brak przekazu
Zostaje pustka i mętlik w głowie
To się nie zdarzy już ani razu

Trzeba to wszystko uporządkować
Bezład nie służy wszakże nikomu
Może na spacer trzeba się wybrać
A może jednak pozostać w domu ?

Napisał Jeżyk 22.10. 2010

Jeżyk

GRÓB MATKI

Kamienna płyta nad Twą mogiłą
Zamyka lata spędzone z Tobą
W których miłości było tak wiele
Byłaś najdroższą dla mnie osobą

Z każdym problemem szedłem do Ciebie
Wiedząc że znajdę pomoc i wsparcie
Dziś z aniołami jesteś już w niebie
A ja wciąż czuję smutek, rozdarcie

Wiązanka świerku, znicze i kwiaty
I wiele wspomnień gdy byłaś z nami
Tu Cię żegnałem przed wielu laty
Spoczywaj w Bogu, mówiłem z łzami

Tu Anioł śmierci do snu Cię złożył
Wiatr gra rapsodię na pożegnanie
Tę co w gałęziach drzew sam ułożył
Wieczną nagrodę racz jej dać Panie

Ten który przeszedł przez śmierci wrota
Dał nam nadzieję na zmartwychwstanie
Z tą wiarą łatwiej rozstać się z życiem
A w słowa Twoje wciąż wierzę Panie

Czemu czas wszystko tak szybko zmienia
Zabiera radość, zostawia smutki
Wszystko odchodzi w krainę cienia
A zegar życia ciągle za krótki

Autor Jeżyk 4. 09. 2010

Jeżyk

ŚWIĘTO NIEPODLEGŁOŚCI

Od brzegów Odry po krańce Lwowa
Gdzie się spotyka z zachodem wschód
Od czasów Mieszka po dzień dzisiejszy
Tu żył od wieków słowiański ród

W wodach Bałtyku zastawiał sieci
Na połoninach pasł swoje stada
Drewnianym pługiem orał tu ziemię
Tak było zawsze od prapradziada

Gdy wróg u granic, zwierał szeregi
I dzielnie bronił piastowskiej ziemi
Walczył o wolność innych narodów
W duchu przyjaźni bo miedzi swymi

Szczerbiec Chrobrego, oręża chwała
I Cud Nad Wisłą, wolna Warszawa
W każdej potrzebie stawał do walki
Chociaż by była najbardziej krwawa

Niepodległości bronił i wiary
W trudzie pokoleń, ofiarą krwi
Liczne mogiły są tu świadkami
Tamtych odległych już dzisiaj dni

W wolnej Ojczyźnie dzisiaj żyjemy
Za nią tak wielu życie oddało
Przed ich ofiarą chylimy głowy
By czyn zwycięski nagrodzić chwałą

Hołd Wam składamy dzielni żołnierze
Za Wasz wysiłek, za morze krwi
Za Waszą wiarę w sukces zwycięstwa
Że kiedyś przyjdą wolności dni

Autor Jeżyk 11.11.2010

Jeżyk

UROK JESIENI

W kroplach deszczu dzionek moknie
Całun chmur niebo przykrywa
Pod stopami zeschłe liście
Wiatr porywa

Gruba wierzba nad jeziorem
Gałązkami sięga w wodę
Wciąż się martwi bo straciła
Swą urodę

A szpak psotnik na gałęzi
Twardy orzech dziobem kuje
Wciąż się stara i wysiłku
Nie żałuje

Tam gdzie sosen jest gęstwina
Ruda kitka szyszki zbiera
By ją kuna nie dopadła
Nos zadziera

A nad wioską biały welon
Mgły ogarnia swym obłokiem
Kapliczkę ze świętym Janem
Nad potokiem

Lis co zwęszył łatwą zdobycz
Już się skrada do kurnika
Wśród szuwarów traw gęstwiny
W mroku znika

Stary bocian z chorym skrzydłem
Co się nie mógł wzbić w obłoki
Dzisiaj z ziemi już ogląda
Świat szeroki

Dla wszystkich zmęczonych wyborczymi zmaganiami napisał Jeżyk 20.11. 2010:)

Jeżyk

CZY TO NIE PIĘKNE ?

Czy to nie piękne, gdy słońce świeci
Gdy roześmiane bawią się dzieci
Lub gdy po plaży idę na boso
Albo się taplam poranną rosą

Czy to nie piękne, gdy śnieżek pada
I małych dzieci cała gromada
Lepią bałwana na swym podwórku
Nos ma z marchewki, miotłę na sznurku

Czy to nie piękne, gdy kilka sanek
Ciągnie z wnukami wąsaty dziadek
Lub gdy sikorka szuka okruszek
Aby napełnić swój głodny brzuszek

Czy to nie piękne, gdy dziewczę młode
Aby podkreślić swoją urodę
Zdejmuje szaty, wkłada bikini
Lub spaceruje w spódniczce mini

Czy to nie piękne, z kumplem spotkanie
Po wielu latach przy głównej bramie
Trzeba więc uczcić te miłe chwile
I przy kieliszku czas spędzić mile

Czy to nie piękne, urlop w Husowie
Tyle problemów mam dziś na głowie
Odwiedzić cmentarz, ojców mogiły
Ciągle pod górkę, już nie mam siły

Czasem też smutek serce przeszywa
Tam gdzie stał kościół,rośnie pokrzywa
Organistówka o pomstę woła
Taki jest obraz mojego sioła

Czy po wyborach coś tu się zmieni?
Ten smutny obraz husowskiej ziemi
Czy nowe władze staną na głowie
By był porządek i ład w Husowie ?

Wiersz ten z humorem ale rzeczowo
Dziś dedykuję dla ludzi z głową
By się pojawił uśmiech na twarzy
Taki o którym każdy z nas marzy

Napisał Jeżyk 23. 11. 2010

Ps.
Tytuł wątku o Amiszach "Czy to nie piękne" zainspirował mnie do napisania wiersza pod tym tytułem. Dobry, ambitny tytuł jest jakby siłą napędową do tworzenia czegoś. Wtedy łatwo jest napisać wiersz Wesoly

Jeżyk

GWIAZDA WIGILIJNA

Gwiazdko co świeciłaś u dziejów zarania
Wskazywałaś drogę trzem mędrcom ze wschodu
Gdy się wypełniły prastare proroctwa
Że Bóg ześle syna do swego narodu

Wskazywałaś drogę pastuszkom przy trzodzie
Którym dobry anioł zwiastował nowinę
By biegli czym prędzej do stajni ubogiej
Gdzie Najświętsza Panna powiła dziecinę

Tak bardzo czekamy gwiazdeczko na ciebie
Bo stół już nakryty a na nim opłatek
Wszyscy do wieczerzy odświętnie ubrani
A przy stole czeka już gromadka dziatek

Złożymy życzenia łamiąc się opłatkiem
I potraw dwanaście na stół wnet podadzą
A każdej przynajmniej skosztować potrzeba
Tak babcia i dziadziu przy stole nam radzą

Będą i prezenty wstążką przewiązane
To stara tradycja w słowiańskim narodzie
Która przypomina o darach Trzech Króli
Kiedy Jezus kwilił na sianku o chłodzie

Błogosław nam Jezu przez ten Nowy Roczek
Daj szczęście nam wszystkim i radości chwile
O to Cię kolędą dziś prosić będziemy
I dzień Twych narodzin wspominać wciąż mile

Autor Jeżyk 20. 12. 2010

Jeżyk

Fraszka

NA DYREKTORA

Gościu, usiądź przy mnie
powiem ci do ucha
Że zawsze ten błądzi
kto starszych nie słucha

Upór tam jest dobry
gdzie cel jest wspaniały
"Nie chcę bo nie muszę"
mówi człowiek mały

Dr. przy nazwisku
mieć pewnie nie będę
Lecz na brzydką stronkę
spoglądam ze wstrętem

Swoją rolę spełniać
potrzeba godziwie
W domu, na urlopie
i na szkolnej niwie

Dyskusja na Forum
nieznośna się toczy
Jeżyk wytknął problem
Mark przymyka oczy

Nie widzi problemu
niech to tak zostanie
Husów nie Markowa
po co to gadanie

Przed laty nadano
tej szkole patrona
Patron spać nie może
bo stronka s....szona

Są też i obrońcy
tandetnej roboty
Po co ten wysiłek
gdy nie ma ochoty

Zostać chwilę dłużej
opracować temat
Wkleić kilka fotek
napisać poemat

Cóż z tego że patron
jest dumą Husowa
Pisał ładne wiersze
i układał słowa

Skoro Pan dyrektor
człek ponoć uczony
Tak marnie się stara
o husowskie "strony'

Temacik nie zręczny
nie bardzo też miły
Kończę to pisanie
bo już nie mam siły

Autor Jeżyk 17. 01. 2011

Jeżyk

SIEDEM BRAM JEROZOLIMY #

Jerozolimo, miasto nad miastami
Opasane murem z siedmioma bramami
Twymi ulicami chodził Pan nad Pany
Nauczał prawdy i uzdrawiał rany

Brama Jafska, to początek drogi
Jan Paweł II przekroczył twe progi
W wędrówce po ziemi, Świętą nazwaną
Którą Pan Jezus znaczył krwią i raną

Brama Dawida, przy Kajfasza domu
Gdzie z Wieczernika skrycie, po kryjomu
Uchodzi Judasz do faryzeuszy
Z podłym zamiarem powziętym w swej duszy

Brama Gnojna,to najkrótsza droga
Pod Ścianę Płaczu,by wznosić do Boga
Modlitwy i prośby za swój lud kochany
Przed stuleciami przez Boga wybrany

Brama Złota, Chrystus przed swą męką
Tą bramą wjechał przed krwawą udręką
Do Jerozolimy by spełnić posłanie
Gdy czasów zbawienia nadeszło zaranie

Brama Lwów, lub Brama Szczepana
To w jej pobliżu Matka ukochana
Tu się narodziła w domu świętej Anny
A Bóg ześle Syna do Maryi Panny

Brama Heroda, którą zdobią kwiaty
To on zbudował świątynię przed laty
Jerozolimską, którą w czas ponury
Zburzono doszczętnie jej dostojne mury

Brama Damasceńska,z niej najbliższą drogą
W kierunku Damaszku kierować się mogą
Ci co zwiedzili miasto nad miastami
Otoczone murem z siedmioma bramami

Jeżyk 5.02.2011